„Mér má alls ekki mistakast": Upplifun kvenstjórnenda sem tilheyra sýnilegum minnihlutahópi af stöðu sinni á íslenskum vinnumarkaði og möguleikum á framgangi í starfi

Aukinn hreyfanleiki á milli landa hefur gert það að verkum að fjölgun innflytjenda í Evrópu er ein sú hraðasta á heimsvísu. Á síðustu árum hefur fólk af erlendum uppruna orðið stór hluti af íslensku atvinnulífi. Niðurstöður rannsókna sýna að innflytjendur vinna síður störf sem hæfa þeirra menntun en Íslendingar og er staða erlendra kvenna á íslenskum vinnumarkaði sérstaklega viðkvæm. Rannsóknir hafa sýnt að konur af erlendum uppruna eiga erfitt með að aðlagast íslenskum vinnumarkaði og að möguleikar á framgangi í starfi eru takmarkaðir. Með aukinni eftirspurn eftir háskólamenntuðu starfsfólki er nauðsynlegt að meta fólk af erlendum uppruna út frá hæfni þeirra og reynslu. Í þessari rannsókn var leitast við að skoða upplifun kvenstjórnenda sem tilheyra sýnilegum minnihlutahópi á stöðu sinni á íslenskum vinnumarkaði og möguleikum á framgangi í starfi. Markmið og tilgangur rannsóknarinnar er að varpa ljósi á stöðu þessara kvenna og hvernig þær upplifa samskipti, tækifæri og hindranir í starfi. Framkvæmd var eigindleg rannsókn og tekin djúpviðtöl við fimm kvenstjórnendur sem tilheyra sýnilegum minnihlutahópi sem eiga uppruna frá Austur-Asíu, Suðaustur-Asíu, Suður-Ameríku, Norður-Ameríku og Mið-Austurlöndum. Allir viðmælendur gegna stjórnendastöðu annaðhvort í einka– eða opinbera geiranum á íslenskum vinnumarkaði. Helstu niðurstöður voru að viðmælendur telja tungumálaörðugleika sína vera hindrun í starfi. Þeir upplifa starfsánægju í stöðu sinni en möguleikar þeirra á framgangi í starfi eru takmarkaðir. Ennfremur upplifa þeir fordóma og undrun annarra yfir stöðu sinni. Að lokum líður þeim eins og þeir megi ekki gera mistök í starfi og þurfi sífellt að sanna sig